Dwa tysiące kolorów, baby!

Włoska marka Missoni należy do tych raczej nieosiągalnych dla przeciętnego zjadacza chleba w Polsce. Pewnie też nie jest tak szeroko znana jak wszystkie te, których nazwy złota młodzież nosi wypisane złotymi literkami na koszulkach, na kieszeniach spodni, na torebkach itd. Byle było widać... Charakterystyczne dla tej marki jest stosowany wzór, znany jako chevron i stosowany z powodzeniem w różny sposób, nie tylko w dziewiarstwie, ale także w szeroko pojętym wzornictwie. Kiedyś tego wzoru nie lubiłam. Ale jakoś tak się stało, że jednak dostałam lekkiej palmy i bardzo, ale to bardzo jestem na jego punkcie zakręcona aktualnie i wiem, że nie mogę przesadzić, ale chętnie bym go zastosowała na wiele sposobów. Odsłona pierwsza:

Szal zapowiadałam już, ale się wcześniej nie doczekał zdjęć. Pokazałam go wczoraj na spotkaniu - chwaliłam się bezczelnie głośno, wszem i wobec. Chyba mogłam wzbudzić pobłażanie, ale co tam, jestem z niego dumna bardzo. Co chwila ukazują się nowe kolory!

Włóczka to mille colori baby firmy Lang - a ja wykorzystałam dwa kolory, więc to nie tysiąc tylko dwa tysiące kolorów, baby! I choć przeważają w nim różne odcienie różu i fioletu, jakoś mi to nie przeszkadza, choć to nie są moje ulubione kolory. Ale przy moich wszechobecnych czerniach stanowią zdecydowaną odmianę. Jak nie ja!

Podoba mi się także zawiązany pod szyją. Mimo swoich dość pokaźnych rozmiarów pięknie się układa i nie ma problemów z zawiązaniem go. Jest bardzo cieplutki i delikatny - w końcu to merino!

Dane techniczne:

włóczka - Mille Colori Baby kolory 51 i 52 - zmieniałam nitkę co dwa rzędy, dzięki temu kolory się pięknie wymieszały. W opisie, na którym się opierałam miały być 4 motki, ja zrobiłam szal szerszy i dłuższy, więc zużyłam prawie 6 motków, co czyni szal jednym z bardziej luksusowych...

druty - HH 3
Wzór - chevron, kolory podpatrzone na Ravelry

Z pewnością powstaną kolejne rzeczy z wykorzystaniem tego wzoru. Zostało mi jeszcze troszkę włóczki... trzeba ją zużyć, co będzie tak leżeć...

W związku z pytaniem zadanym mi "na żywo" wyjaśniam, że nie robię sobie zdjęć w okularach, by ukryć się przed potencjalnymi wielbicielkami (wielbicielami?), ale dlatego, że mam bardzo wrażliwe oczy i zazwyczaj na zewnątrz noszę ciemne okulary. Przez cały rok, nawet przy niewielkim słońcu. Światło mi przeszkadza. Może jestem wampirem?